Gülümsüyorduk birbirimize. Konuşmuyorduk ama daha fazlasını yaptığımızdan ikimiz de emindik.. sürekli sırıtan yüzlerimiz.. arada hafifçe buluşan gözlerimiz.. ve sınırlarını aşan kalplerimiz..

yine bir taksi.. yine o park.. yine o bank.. aylar öncesi tek taraflı sevgimle oturmuştuk o banka.. şimdi ise ikimizin sevgisiyle..

anlıyordu ne hissettiğimi, bir şey demedim, yaslandım geriye doğru.. yanaştı yanıma, sarıldı, kafasını omzuma koydu Hazal'ım..

bende sarıldım.. tüm hasretimle.. evet hasrettim Hazal'a.. hep yanımda olmasına rağmen hasrettim.. ve sonunda o da beni sevince kavuştuk aylar sonra..

Biraz hiç konuşmayıp birbirimize sarılı kaldıktan sonra, çenesinden hafifçe kaldırdım kafasını omzumdan, bakıyordu güzel yüzüyle, gülümsüyordu.. gözlerine baktım,

"hayat çok ilginç.. iki ay öncesine kadar mahvolmuş bir şekilde oturduğum bankta, şimdi sevgilimle oturuyorum"