O sahil baya baya ikinci evimiz gibiydi bizim ve genelde hep beraber giderdik ama o gece sadece burakla ikimiz vardık. saatlerce ağlamak istiyordum beyler yaptığım hatayı anlamam çok uzun sürmemişti ama iş işten geçtikten sonra anlamıştım. sahil bir köşeye çekilip içki içinler hariç nerdeyse bomboştu.o zamana kadar ağzıma içki sürmemiştim beyler ama ilk defa o gece bir süreliğine de olsa bana her şeyi unutturması için gidip içmek istedim ama yapamadım. biraz öyle sessiz sessiz oturduktan sonra sedaya olan öfkeme daha fazla engel olamadım ve telefonuma sarılıp hemen onu aradım. burak önce naptığıma anlam veremedi ve Derin'i aradığımı sanıp "kanka şimdi arama" dedi. elimle dur deyip sedanın telefonu açmasını bekledim. açar açmaz ağzıma ne geldiyse saydım beyler. hayatımda kimseye o kadar küfür etmemiştim o zamana kadar ama seda hakediyordu bunu. arada lafa girmeye çalıştı "açıklayabilirim" falan dedi ama konuşturmadım bile. telefonu kapatmadan önce hüngür hüngür ağlamaya başladım ve beni o halde gören burak telefonu elimden alıp kapattı.ben de kendimi kayalıkların üstüne atıp ağlaya ağlaya yıldızları izlemeye başladım.