Gece görüş dürbünüyle gökyüzüne baktım;bir lazer tutulmuştu.
Hangi ev olduğuna karar veremedim fakat biraz daha yaklaşırsam karar verirdim.
Lazerin olduğu yere doğru hareketlendik...

Sürekli yanıp sönen gökyüzüne tutulmuş lazerin bulunduğu eve yaklaştık.
iki tane ıslık duydum;time doğru dönüp mevzi alın dedim.

Üçüncü kez ıslık çalınca;doğru yerde olduğumuzu anladım ve
tim ile birlitke kalkıp;bizi karşılayan Türkmen askerinin elini sıktım ardından
binaya doğru ilerlemeye başladık.

-"hoş geldiniz komutanım"
-"hoş bulduk kandaş"
-"buyurun komutanım şöyle geçin bizim burdan sonra yolumuz ayrılıyor;
hakkınızı helal edin"
-"Gel bi çay ısmarlayayım?"
-"Başka zaman nasipse komutanım Allah'a emanet"

Gecenin karanlığına cesurca koşar adım kayboldu gözden;
biz ise loş ışık ortdıbına girdik;ışık azda olsa gözlerimizi rahatsız etti.

Operasyonun temel görevi Dr.Agit fakat adam hakkında tek bir adım bile
atamamıştık daha da kötüsü;zamanımız daralıyordu.
Oturur oturmaz hemen çay hazırlansın dedim.
Hava soğuk ne yapacağız?
Hem memleket hasretini azda olsa azaltıyordu.

Yine uzaklardan gelen keleş sesleri;moralimi bozmadı ama merakımı milyonlara katladı.
Nasıl bir yerdeydik;her mahallede birbirinden farklı örgüt ya da gruplar çatışıyordu.