Eve sonunda gelmiştik evin tüm ışıkları sönüktü yanlizca girisin önündeki sokak lambasi kapiyi aydınlatıyordu . Etrafta cırcır böceklerinden başka bir ses duyulmuyordu adeta uzaklasın bu evden demişcesine ses çıkarıyordu bu böcekler.
Avlunun kapasi açıktı hoca bize geride durmamizi ve asla o şeytanların oyununa kanmamamiz gerektiğini söyledi , eğer benden ayrilirasanız sizi ben bile zor kurtarırım dedi ikimiz kafamizla onayladık elimizde dua yazili muskalar ile avluya girdik. Hoca tuhaf tuhaf dualar okuyup etrafa hüflemeye başladı tam ahırın önüne gelince çığlık ve boğulma ya benzer sesleri duymaya başladık sesler git gide arttı köyde yaşayan 3-5 insan olmasına rağmen nasıl köylüler bu sesleri duynuyolardı yada duymazdan mı geliyolardı bir bilinmez , birden sesler kesilip , kahkaha sesine yer verdi ve içerden korkunç buğulu bir ses :'la ehgallu miscaani insane ' dedi. Sonrasında ise sessizlik kendini cırcırböceklerinin vızıltıltısına bıraktı.
Hoca "ey ölümler derhal burayı terkedin" dedi içerdeki mahluk ibranice konuşuyormuş. Ahırın kapısı kilidi kırılmış bir vaziyetteydi hoca bize dönerek sakın dediklerimi unutmayın ve sakin korktuğunuzu belli etmeyin bu mahlukatlar sizin korkunuzdan beslenir dedi. O an dünya ve zaman kavramı durdu kalbim yerinden çıkacakmışcasına atmaya başladı biraz sonra olacaklar tüm hayatımı mahvedicekti.