Mustafa korkudan bembeyaz olmuştu bana ne oluyo burda  lan dermişcesine bir bakış attı . Aynı durum benim içinde geçerliydi tam mustafa ya seslencekken aşşa kattan kadın çığlına benzer sesler gelmeye başladı ve mustafa ile refleks olarak ayni anda 2. Kattan aşşa atlayip köy meydanına doğru çıplak ayak koşmaya başladık.

Meydan bomboştu kimse yoktu ne yapıcaktık ? mustafa ne yapcaz lan oğlum dedeme ne oldu korkuyorum diyerek ağlamaya başladı , inan mustafa ne olduğu hakkinda senden başka birşey bilmiyorum dedim tam dememle camiden akşam ezanı okunmaya başladı ezan sesi bitene kadar evden gelen çığlıklar 3-4 kat artmıştı sanki ezan sesi işkence ediyodu ordaki varlığa. Ezan bitene kadar mustafa ile meydanda birbirimize sarilarak donmuş bi halde bekledik ne oluyordu , Murat amcaya ne olmuştu o çığlık sesleri neydi o ahır neyin nesiydi kafmın içi beynimi kemiren sorularla dolmuştu ki birden omzumda bir el hissettim ve o sesini işittim :
"Korkmayın çocuklar ben sizin tarafınızdanım"