"komutanım iyi misiniz?"
"iyiyim sersemledim bir an"
"Bomba sesiyle olur böyle şeyler komutanım beni net duyabiliyor musunuz?"
"Evet duyuyorum fakat hafif bir çınlama var"
"Doğal komutanım"

Sol tarafıma bakınca kolumun sarılı olduğunu gördüm;
"Koluma ne oldu?"
"Korkulacak bir şey yok komutanım cam parçası isabet etmiş onu çıkardım"
"Hasan nasıl?"
"Şey komutanım... "
"Söyle oğlum.. lan söylesene!"
"Komutanım durumu çok ağır;hemen bir hastaneye zütürmemiz ya da
sağlık malzemelerine ihtiyacımız var"
"Aslanım dayansın;Selanik 1881'e gidersek helikopter gelebilir!"
"Elimden geldiği kadar müdahalelerde bulunacağım komutanım merak etmeyin"

Ayağa kalktım ve sedye bulunan yarı baygın Hasan'ın yanına gittim;
"Dayan aslanım Allah için peygamber için annen baban için dayan"diyebildim sadece

"Beyler biliyorum hepiniz şok tasınız fakat hızlı gitmeliyiz;Hasan kardeşinizin hayatı buna bağlı!"

O ara telsizden anons yapıldı;
"Biz Selanik 1881'deyiz iki yaralımız var -Malazgirt 1071"
"Biz yoldayız geliyoruz 1 şehidimiz var 4 yaralımız var-istanbul 1453 ve Göktürk 552"

Şehit lafını duyar duymaz;bizim moraller sıfırdan eksilere kadar taban yaptı...
hızlı adımlarla güvenli noktaya doğru intikale başladık.