Otogar'a evden yürüyerek geldiğimden dolayı, ayağımı bildiğin hissetmemeye başladım. Tabi artık ayak denile biliyorsa

Cebimde sadece istanbul'a gidiş bileti var.He bide kimliğim var, başka hiç birşeyim yok ayağımda ayakkabıda yok suriyeli dilenciden bir farkım yoktu yani

Biletime baktım ve direk birinden yardım istedim.

Acaba şu otobüsün yerini bulmama yardım eder misiniz?

Birazcık çaresiz gibi bir bakışla, tabi ilk başta yardım etmemeyi düşünsede kabul etti. Normalde kendim bulabilirdim. Fakat ne gerek vardı. Uğraşsın bin

Otobüsün yerini bana gösterince teşekkür ettim. Bileti otobüsün yetkililerden birine verdim.

"Çantan yok mu yada bavul?"

Sorusuyla birazcık moralim bozuldu yok dedim. Ayağıma baktığında ayakkabımı görmeyince, bilete tekrar baktı. Sahte olduğundan süphelendi, herhalde huur çocuğu