Sessiz mahalle;harap olmuş evlerin verdiği görüntüyle daha korkutucu olmuştu.
Binaya girerken yıkık merdivenleri birer birer atlıyorduk.
Burnumuza gelen hafif küf kokusu ise bazı silah arkadaşlarımı rahatsız etmişti.

yaklaşık 5 dk sonra adeta gizli sığınak gibi bir yere çıktık;hepimiz şaşırmıştık.
"Buyurun komutanım"
Kapı açılır açılmaz duvarlara konulan meşalelerin ışığıyla gözümüz
rahatsız oldu bir iki dakika sonra duruma alışabildik.

içerisi küf kokmuyor fakat güzel de kokmuyordu.
Koridorlardan geçerken;bazı yerlerde insan sesleri geliyordu merakımdam
"Bu sesler ne?"
"Komutanım burada bu mahallenin vatandaşlarıda yaşıyor;ses onlara ait"

Sonunda kalacağımız yere varmıştık.
Kapı açılır açılmaz sığınaktan çıkmış ve daha kaliteli bir yere gelmiştik.
Yaklaşık 5 oda bulunan yerde;1 oda telsiz odası şeklinde diğer oda
yemekhaneye benzer şekilde yapılmış bir oda planlama merkezi olarak diğer
iki oda ise timin yatacağı yer olarak ayarlanmıştı.

"Aydın sen kendinle birlikte 10 kişiyi al şu odaya geçin dinlenin geri kalan da diğer odaya geçip dinlensin"
"Emredersiniz komutanım"

Arkamı dönüp giderken Aydın'ın "Sen gel Hasan sen gel sen sen ... " dediğini duydum.