Korkuyordum. Eve doğru koşmaya başladım. Tüm insanlar kaçıyor, herkes çığlık atıyordu avm kapısındaki yerde yatan kanlar içindeki kadını görünce panik dahada arttı. Kapıdan ilk ben çıktım, geride kalıp ezilenlerin sesini duyuyordum fakat şuan yardım etme zamanı değildi. Evde gece yattığımda zombi baskını olsa ne yapacağımı düşünmüştüm ama böyle bir virüs olacağını tahmin etmemiştim. Eve uğramaktan vazgeçtim. En yakındaki arabayı gasp edecektim. Toyoto corollayı gözüme kestirdim. içinde yaşlı bir adam vardı ve müzik dinliyordu. Kapıyı açıp aşağı attım. Anahtar arabanın üzerindeydi kontağı çevirdim ve yola koyuldum. Nereye gideceğimi bilmiyordum bu arada adamın dinlediği türküyü duyuyordum Aşık veysel gidiyorum gündüz gece diyordu. Bende memleketime gitmeye karar verdim. Otobana çıktım ve bayburta doğru yola koyuldum.