O marketin önüne gittim arabayı park ettim. içeri girdim kimse yoktu. Ben tam girdiğimde yere bi tablo düşüverdi. Onun sesine birisi depo gibi biyerden çıktı. Hoşgeldin kardeş buyur dedi .hoşbuldum ağabey. Bişey sorucam dün yaşlı bi amca bana bi mezara git fatiha oku dedi. dedim .Oğlum istersen oku zarar gelmez. Ama o mezarındaki onun kardeşinin oğlu kardeşinin karısı ermeniydi adamda istemedi kadını dövdü. Kadında çocuğuda öldü. Ama geceleri gitme o mezara. Korkarsın dedi .Tekrar bişeyler sorucaktım ancak adam depoya doğru yöneldi konuşması bittiğinde bende 1 hafta burdayım ne olacak yine gelirim dedim. Eve döndüm gün batımına kadar enteresan hiçbirşey olmadı o yüzden direk geçiyorum. Ancak akşam hava karardığında yola çıkıcaktım. imamı yemek yerken yakalamak istiyordum. Belki davet ederdi. Ama keşke öbür gün gitmeyi tercih etseydim. Yolda başıma gelenler. Hikayenin asıl başlangıcıdıydı. Akşam yemek yapılmış ve sofraya beni çağırıyorlar. Sanki olaylar sadece benim için dönüyor. Kimse bişeyler bildiğimin, bişeylerle uğraştığımın farkında değil. Ne kadar tehlikeli olsada bunu yapmaya kararlıydım. Yemeğe oturduğumda hiçbirşey yiyesimin olmadığını farkettim. Ama ayıp olur, beğenmedim sanarlar diye birkaç kaşık çorba içip. Yemeğinde tadına bakıverdim. Bu olay kafamda boş kalan yerleri doldurmuş ve okaydan başka hiçbirşeyi düşünemez hale gelmiştim. Ama ben daha hiçbirşey düşünmüyormuşum. Daha hiçbirşey yalamamışım aslında...
Arabanın anahtarını aldım. Anneme ben çıkıyorum. Burda biriyle tanıştım onun yanıba gidiyorum. Dedim. Ve imamın evine doğru yola koyulmuştum. Yol hafif sisliydi. Zaten yol o kadar bozuktu ki. Zar zor ilerliyordum sisle birlikte. Marketi geçtilden sonra. Dümdüz sağı solu ova gibi biryer vardı. ilerde çınar ağacı gibi bir ağaç ve altında ateş. Küfürler savurarak. Gaza bastım araba hoplaya zıplaya gidiyordu. O kadar panik yaptım ki heryer toz duman olmuş terlemiştim. Araba birden gaz yememeye başladı. O kadar panik olmuştum ki. Afedersiniz koltuk altımdan akan soğuk soğuk terleri hissediyordum. Arabadan her ne olursa olsun çıkmayacaktım. Gözümü kapattım. Kafamı direksiyona koydum. Birden korna çalmaya başladı. Herhalde elim basılı kaldı dedim ama öyle olmamıştı. Direksiyondan kafamı ve ellerimi çektiğim halde hala korna sesi devam ediyordu. Etmediğim dua kalmamıştı. Zaten inançlı biriydim. "Allahım neden oluyor bunlar bana" deyip yalvarıyordum ağlaya ağlaya. Birisi halimi görde acırdı yardım ederdi. Ama kimse yoktu ova gibiydi heryer görüş açısı belliydi gelen olsa koşardım. Kafamı kaldırdım heryer buğulanmış. Camı biraz açtım. O esnada korna hala çalıyor. Bir kaç kez vurdum kornaya. Ama nafile. Sıkıntı içerideydi direksiyonda değil. Buğuyu temizledim ve 3 tane kedi arabanın kaputuna çıkmış. Kedi yada onun gibi birşeysi. (Ben kedi olarak anlatayım) gördüğüm an gözümü kapatıp "bismillahirrahmanırrahim" dedim. O korkuyu burda anlatamam. içinizde yaşayanlar varsa ancak onlar anlayabilir. Gözümü tektar açtığımda kediler birden arabanın tavanına zıpladı. Ama yine metal sesi geliyor ayaklarından. Sürekli yürüyorlar. Gaza bastım gaz yemiyor. Aklıma hiç daha iyi bir fikir de gelmiyor. Kaçıp gitmeyi zaten gözüm yememişti. Korna sesi kesilmişti ve boğuk bir sesle " OYNAMADAN GiDEMEZSiN" diye 3 4 kez fısıldadı. O an bayılmışım. Allahtan arabanın cdıbını buğuyu farkedip biraz açmıştım