Onu ilk gördüğümde kalbimin nasıl sıkışmış olduğunu anlatamam. Ona çok aşıktım. Sanırım hep en çok seven taraf ben olmuştum. Siz panpalarım hiçbir şekilde anlayamazsınız ; onun o hafif kaslı kollarında bulduğum huzuru. Hayatımın aşkıyla yolunda gitmeyen bir ilk buluşmanın ardından karşılaşacağımı bilemezdim. Komiktir onu da yine aynı mekanda aldatacaktım. Sanırım ruhum huur.
Lakin benle birlikte iken ortamdaki kızları gözü ile yiyen bir herifi ne yapalirdim ki başka? "Gibtir git, huur evladı" deyip onu geldiği rahme geri yolladıktan sonra artık flörtlerime alışıp görmezden gelen barmenden üçüncüyü istedim. Sinirlerim yavaş yavaş gevşerken duyduğum davul ritmiyle şaşkınlıkla bir sahne olarak kullanıldığını sonradan anladığım boş köşeye döndüm. Daha önceden sadece gündüzleri geldiğim bu kafe restaurantın canlı müziği olduğunu bilmiyordum. Siyah uzun saçları, o ünlü grunge oduncu gömleklerinden biriyle elinde boynunda gitarı mikrofonu ayarlıyordu. Sonra mucizevi bir şeydi fakat bu kalabalıkta olması imkansız bir biçimde gözleri beni buldu. Yüzünde o oyunbaz gülümsemesi başıyla bana selam verdi. Barış Manço'dan Sarıl Bana'yı çalmaya başlamaları bana mı özeldi yoksa hoş bir tesadüf mü bilemiyorum. Fakat şarkının sözleri ve bedenimde gezinen aç bakışları nedenleri umursamı engelliyordu.