O yıl yaz yavaş yavaş yüzünü göstermeye başladığında her şey mükemmel gidiyordu benim için. sevdiğim kız yanımdaydı,en yakın arkadaşlarım mutluydu, ömer bininden ses seda yoktu ve evde her şey mükemmeldi. hatta evde her şey normalden kat be kat mükemmeldi. babamın aldığı telefonları görünce mecburen anneme her şeyi anlatmak zorunda kalmıştık ve beklediğimin aksine gayet normal tepki verip merakla babamı sormuştu. hatta ablamın ısrarlrıyla babam bir akşam yemeğe bile gelmişti ve o evdeki en sorunsuz akşam yemeğini yaşamıştık hep beraber. annemler benim gördüğüm kadarıyla çok konuşmadı ama babam ilk defa evde olduğu için o kadar mutlu görünüyordu.bu kadar mutluluğun benim için fazla olduğunun bilincinde olduğum için hep kötü bir şey olmasını bekledim ama olmadı çok şükür.o zamanlar hayatımdaki tek sorun yerin dibindeki derslerimdi ama onca mutluluğun yanında dersleri umursamıyordum bile.yaz tatili geldiğinde ise artık işe falan gitmek aklıma bile gelmiyordu. bütün zamanımı Derin'le ve bizimkilerle geçirmek istiyordum ve bari o yaz ayrı kalmayalım diye dua ediyordum sadece.