3. Sınıfa başladık sınıfın yarısı sayısal okumayı beceremeyip eşit ağırlığa geçti. 8 erkek 12 kız kaldık. Bende kafa dengi birilerini tanıyabilmiştim sınıfta daha doğrusu kavgalı olanlar etrafında 2 gruba bölünmüştük. Bende sınıfın kahpelerinden uzak olduğum için mutluydum. Onların bu tavırlarını sevmeyen bir 3 arkadaşım daha oldu. Biz 4 kişiydik diğer kahpeler 3 kişi kaldı 1 tanede kimsenin sevmediği huur çocuğu vardı. Bu huur çocuğuyla soğuk savaş tadında sürtüşmelerim hep devam etti. Sınıfta erkekler bölününce kahpeler hemen kızları yanına çekmeye çalıştı kısmen başardılar ama benim ılımlı tavırlarım hiçbir zaman kızları benden uzaklaştırmadı. Kimseye yavşamadım insan yerine koymam yetti çoğu zaman. Kızlar içinde bir grup bu kahpelerle 2. sınıftan arkadaşlığı kurduğu için beraber takılıyorlardı. Meleğimide kendilerine dahil etmişlerdi. Ama o da tıpkı benim gibi sınıfın geneliyle iyi geçinir kimseyi kırmaz taraf olmazdı. Bizim muhabbetimiz gözle görülür şekilde azalmış hatta arkadaşlarımın merakını çekmişti. Ben de herhangi bir sorun olmadığını sadece eskisi kadar muhabbet etme fırsatı bulamadığımızı söylerdim. Ben kızdan uzaklaşınca biraz önce bahsettiğim huur çocuğu iyiden iyiye yazmaya başladı kıza. Manasız şakalar, dokunmalar, el falı falan gibi çağ dışı yöntemlerle kızı etkilemeye kalktı. Ben her fırsatta müdehale etmeye çalışırdım ama hangi sıfatla tabi. Kıskandığımı belli ederdim. En sevdiğim şeyde arkasındaki sıraya oturup saçlarıyla oynamaktı. Zaman hızla geçti ben ona aşık o benden habersiz. Bir yandan onsuz ne yapacağımı düşünürken bir yandan da kahpelerle ve o huur evladıyla uğraştım. Meleğimin en yakın arkadaşı bana hep ters davranırdı tanımadığı için veya onunla çokta ilgilenmediğim için bilemiyorum. Ama kırdım onunda sertliğini artık meleğime daha yakın olabiliyordum. Ama bir arkadaşı daha vardı hala anlamam o kızla niye arkadaşlık ettiğini. Tam bir huurydu çünkü kızın ruhu huurydu resmen azizim. Hani şu bir buçuk metrelik kendini dünya güzeli sanan kıskanç yeteneksiz kezbanlar var ya onların 2 katı kezbanlıkta ve akıl fukaralığındaydı. Bir ara kezbanlık akımını onun başlattığını düşündüm. Kız o dönem erkeklerin 31 ihtiyacını karşılamayı kendine görev edinmişti resmen gereksiz kırıtmalar, eteği sıyırıp bacak bacak üstüne atmalar bir kızın onurunu ayak altına alan ne varsa yapardı. Ama kızlar işte aralarında garip bir ilişki olur. Erkek gözüyle bakmadıkları için bu tarz şeyleri görmezler. Ben sınıfın huur çocuğuna öyle bir kinlenmişim ki öldüreceğim çocuğu artık o kadar sinirliyim. Durmadan meleğimi rahatsız ediyor. Yanında süs köpeği gibi dolanıyordu. Bana ister ahmak deyin ister gevşek, gavat aklınıza ne geliyorsa ama ben kimseyle mahalle karısı gibi kavga etmem. Hareketlerim ettiğim, ettiğim laflar çok politiktir. Herkese yakın herkese uzağımdır. Sınıfta sevdiğim insanlara yakın davranırım ama kimseyle farkları olmadığını vurgularım. Bu huyumdan dolayı o huur çocuğuna da direk sövmüyor onunla da yeri geldiğinde muhabbet ediyordum. Bir keresinde meleğimle sınıfta otururken yanımıza geldi biz kendi aramızda muhabbet ederken dahil oldu. Kız gülümsüyordu sürekli hemde öyle güzel gülümsüyordu ki ben her defasında tekrar sevmekle kalmıyor, karım olmalı, çocuklarıma anne olmalı diyordum. Hep uzun ömürlüydü planlarım. O öyle gülümserken bu huur çocuğu kulağıma eğilip bak ne biçim sırıtıyor huur gibi dedi. Hayatımda ilk defa birini öldürmeye o kadar yaklaştım. irademi serbest bıraksam bugün bunları yazamazdım. Sabrettim yüzüm sinirden kıpkırmızı olmuştu ama meleğime belli edemezdim. Ne dedi? diye sordu. Ben geçiştirdim ama sinirim hem sesime hemde vücut dilime öyle bir yansımıştı ki... Hemen kalktım ordan gidip elimi yüzümü yıkadım. 2 damla yaş süzüldü yanağımdan. Elini tutup seviyorum ulan ilişeni giberim diye bağırasım geliyordu sınıfta. Yapamıyordum. Kaybetmekten ölesiye korkuyordum. 3. sınıfın sonuna yaklaştık. Hangi dersaneye gideceğiz muhabbetleri dönmeye başladı. Ben onun hangi dersaneye gideceğini öğrendim ve o yaz aileme hiç yapmadığım kadar baskı yaptım aynı dersaneye gidebilmek için. Böylece 3. sınıfta bitmişti.