Dicle yemeğe bir şey koymadıklarına yemin ediyordu , Akif de onu onaylıyordu.Ama Şermin inanmamıştı.
"Bana söyledi... Dicle'nin bana bir kötülük yapacağını bana söyledi.." dedi Şermin.
"Sana kim ne söyledi Şermin ?" dedim... Bu söylediğini duymam onun canını sıkmıştı.
Cevap veremedi...
"Dicle , Akif siz aşağıya inin... Yarın eşyalarınızı toplamış olun. Kalan 3 aylık paranızı da vereceğim." dedim.
Şaşırmışlardı ama bu Şermin'in hoşuna gitmişti... Önemli olan eşimin mutluluğuydu fakat daha düne kadar can ciğer olduğu bu iki görevliyle neden şimdi bu kadar kötü oldu anlamamıştım.
Bir şeylerin olduğu netti ama anlaşılamıyordu...
Onlar alt kattaki odalarına inmişti... Şermin bu gece Yağmur'la uyumak istediğini söyledi kabul ettim... Ben yatak odasına yalnız yatacaktım.
Hava yağmurluydu... Ortalık sessizdi , gecenin sessizliğini Şermin'in çığlıkları bozmuştu.
Korkunç çığlıklar yükseliyordu yan odadan , Yağmur'un ağlama sesi duyuluyordu.
Misafir odası bahçeyi net bir şekilde görüyordu...
Şermin ve Yağmur pencere kenarındaydı... Gözlerindeki korkuyu hala unutamıyorum.
Şermin eliyle bahçeyi işaret ediyordu.
Bahçedeki demir kapımızın sivri uçlarına evlat edindiğimiz köpeğin kafası kesilmiş ve dikilmişti.
Ayrıca bahçenin bazı kısımlarının talan edildiği de belliydi.