Uzun bir masamız vardı... Masanın bir ucunda ben , karşı ucunda Şermin tam ortada ise Yağmur oturuyordu.
Şermin ve Yağmur yemeği pek beğenmemiş gibiydiler , benim de pek iştahım yoktu zaten.
Şermin yemeğini yerken birden duraksadı... Öksürüyordu.
Yağmur ona önündeki suyu verdi , içiyordu ama suyu içtikçe Şermin daha da şiddetli öksürüyordu.
Alt kattan Dicle ve Akif yukarıya fırlamıştı , öyle şiddetli öksürüyordu ki ses tellerinin zedelendiği sesi bile hissediyorduk.
Ağzından yara kabuğu gibi bir şey çıktı... Büyük bir parçaydı. Yemeğin içinde fark edilmemesi mümkün değildi.
Etrafı beyazlı siyahlı saç telleriyle sarılıydı... Bu saçlar evde sadece Dicle'ye ait olan renk ve modeldeydi.
Şermin öksürürken gözlerini sinirle Dicle'ye dikmişti... Dicle durumu anlamıştı.
Şermin bu sefer ona karşı patlayacaktı... Akif , Şermin'in ağzından çıkan kabuğu inceliyordu.
"Rüzgar Bey , bi bakar mısınız ?" dedi...
Yanına gittim.
"Bu geceki yemeğin içinden eğer bu şey çıktıysa fazla zaman geçirmeden gidin burdan." dedi.
"Neden Akif ? Ne oluyor yine ?" diye sordum.
Bu kabuğun bir insan derisinden kabuk olduğunu söyledi... Hiç bir hayvanın yarasının kabuğu bu şekilde pıhtılaşmaz diyordu.
Akif'in bu bilgisi beni şaşırtmıştı ama evde yaralı olan kim olabilirdi ki ? Ve hepsinden önemlisi bu şey nasıl oluyor da tencereye giriyor , tencereden Şermin'in tabağına geliyor ve fark edilmiyordu ?
Şermin kendine geldikten sonra el hareketiyle Yağmur'u odaya çıkarmamı istedi... Ben Yağmur'u misafir odasına bırakıp radyoyu açtıktan sonra aşağıya indim.
Dicle ve Akif koltukta oturuyordu... Şermin ayakta hesap soruyormuş gibi bir ifade takınmıştı.
"Bu şeyi yemeğime neden koydunuz ?"