Hadi bir umut..

Yine güldü Hazal.. o gülerken içim ağlıyordu, her ne kadar belli etmesem de..

"espirisine diyoruz ya (:" dedi.

Bana baktı Beyza, buruk bir şekilde gülümsedi. Yaptığı hatanın farkına vardı, o da üzüldü.

"hadi Fatih, Hasan amcaları ara, alsınlar bizi" dedi, üzülmüş bir şekilde.

Hasan amcalar aldı bizi. Arka tarafa 4 kişi oturduk aq, Hazal sanırım en çok o an yakındı bana, hayatımın en güzel yolculuğuydu. Saçları burnuma geliyordu, içimin en derinliklerine çekiyordum cennet kokusunu. Neyse,

Otogara vardık hızlıca, arabaların olduğu tarafa geçtik. 10 dakika sonra da geldi bizim bugatti görünümlü Doblo.

Özlemişim keretaları.. indiler arabadan, hemen sarıldım anneme. O da özlemiş oğlunu. Öptü yanaklarımdan. Babama da sarıldım, çekti kendini,

"aferin len.. kurtuldun dayaktan"