Bu sefer ayılıp, bayılıpda kurtulamıyordum. Tam bayılcak gibi olduğumda bana bir güç, kuvvet geliyordu daha sonra yine eskisi gibi oluyordum. Beni kurtarabilecek hiçbir şeyin olmadığını hiçbir umudumun kalmadığını anlamıştım. Bu saatten sonra olanlar beni pek de fazla korkutmuyordu sadece yaşadığım anlık olaylardan korkuyordum. Tabi bunlar korkunun da ötesindeydi kalbim yerinden fırlayacak gibi oluyor, boncuk boncuk terliyor Ve pgibojik bunalıma gidiyordu.şu ana kadar yaşanılan her şeyin bir nedeni olmalıydı. Bir neden vardı, ama ben bulamıyorum. Bulduğum nedenler sonuca dönüşmüyor ertesi gün hepsi çürüyordu. Annem babam neredeydi? Ben böylesine çaresizken beni düşünen insanlar neredeydiler? O gece olanları asla unutmayacağım. Bu yaşadıklarım, bir büyük rakı açıp bir paket sigara bitirip, Derlenilecek şeylerden değildi. Üç tane cin veya dünyadışı varlıklar diye tabir ettiğim, şeyler tarafından esir alınmıştım. Bana arapça neden oynamadın diye soruyor ve içlerinden bir tanesi de bunu türkçeye çeviriyordu. Ne diyeceğimi bilemiyorum ve bir anda hangi meshepten olduğumu sormuştu. Bunada cevap verememiştim. Son sorusu hangi dine mensupsun olmuştu. Müslümanlık, Allah'a inanıyorum dediğimde birden içimden bir ruh çıkarcasına, hafiflercesine rahatlamış ve bayılmıştım. Bu korku da Bayıldığım bir şey değil de sanki morfin almıştım.