O sabah Derin'in gelmeyeceğinden emin olduğum için onu almaya uğramadan direk durağa geçtim.her gün bizi yarım saat bekleten otobüs direk geldi o sabah. atladım ve kafamda milyon tane senaryo kurarak okula vardım. işin kötüsü kafamdaki senaryoların bile hepsinde baya dayak yiyordum. girişte bi sıkıntı olmadı ve kendimi bahçeye attım bi şekilde. önce bi sevindim belki sabah gelmediyse üstünü kapatmıştır konunun diye ama sonra içimdeki o karamsar ses ya daha çok adam toplamak için uğraşıyosa şu an diyince mideme kramplar girmeye başladı beyler.o dayağı 1 kere yemiştim ben ve kendime 3-4 günde anca gelebilmiştim. üstelik o kavgada asıl hedef ben değildim bile sedatın yanında güme gitmiştim sadece.bu seferse direk başrolde ben vardım.ilk kez o an bahçede otururken belki de fazla abarttım olayı dedim kendi kendime. Derin numarayı değiştiririm biter gider dediğinde kabul etsem şimdi hiç bu durumda olmayacaktım ama o zaman da Derin'in gözünde küçük düşücektim belki bilmiyorum.ilk dersin saati geldiğinde amfiye ilk giden ben oldum. normalde kolay kolay girmezdim ilk derslere kahvaltı eder oyalanırdım baya ama o gün işler farklıydı.o gün olabildiğince zütüm zütüm kaçma günüydü benim için.