işte daha sonra evlerinin bahçesine çıkıp biraz oturduk. Hava pek soğuk değildi. Pınar likör çıkarıp ikimize de likör bardağında biraz koydu. Oturup havadan sudan konuştuk. Doğum gününü falan sordum. Biz tanışmadan 14 gün önce imiş. Anladım dedim.Pek sevmem ama doğum günlerini dedi. Neden diye sordum. Hep yalnız geçiyor da ondan dedi. Bir dahakine geçmeyecek dedim. Söz mü diye sordu. Söz dedim gülerek. O gülerek söz veren adam o an kaderin kendisi için nasıl bir desen ördüğünü bilmiyordu. Derken kapıdan bir adam geldi. 25-30 yaşlarında 1.75 boylarında, sakallı üzerinde pahalı bir takım elbise olan bir adam. Yürürken bizi gördü. Daha sonra gelip izin istemeden yanımıza oturdu. O gelirken pınarın yüz hali değişmişti. Onu sevmediğini anladım. Adam gelip yanımıza oturduktan sonra "Merhaba, ben pınar'ın abisiyim, adım korhan" dedi. "Ben de brk4ever Pınar'ın iş arkadaşıyım" dedim. Yüz hali birden değişti ve nefret dolu bir bakışı biraz Pınar'a yönelttikten sonra geri bana çevirdi. Korkacak değildim. Elini uzattı. Yakaladım, elleri bir bayanınki kadar narindi. Gülümseyerek elini sıktım. Canı acımasına rağmen bozuntuya vermedi. 10-15 saniye daha oturduktan sonra ayağa kalktı, arkasını döndü. Ve omzunun üstünden Pınar'a "iyi akşamlar" dedikten sonra yürürken bana da "tanıştığımıza memnun oldum brk4ever" dedi.