Senelerdir eksilmeyen şanssızlığım gibtir olup gitmeye, yerini şans ve talih doldurmaya başlamış gibi gözüküyor..

Devam etsin böyle.. Allah aşkına..

Akşam üstü 2 saat aynanın karşısında uğraştım, saçlara sakallara düzen verdim, üstüme beyaz gömleği, altıma da siyah keteni giydim, çıkarken kot ceketi de attım mı üstüme tamamdır.. gerçi 4'lü takılıcaz aq niye o kadar heyecan yapıyorum ki..

"oğlum çürüyeceksin lan orada bir sakin ol" dedi Fatih gülerek.

"aşığım laaan" diye bağırdım, bastık kahkahayı.

6 gibi çıktık yurttan, Fatih Beyza'yı ben de Hazal'ımı almak için ayrıldık. Gelmeden mesaj attım,

"15 dakikaya geliyorum yurdun önüne". Oysa ki 5 dakikalıktı yol. Acele etmesin diye düşündüm.

"ben gelirdim ya gerek yoktu yürümene"

Hay amk.. hay amk.. hay amk.. yine olan moralim çöküş yaptı, ne diyeyim diye düşünürken bir mesaj daha geldi,

"geri alıyorum az önce dediğimi, sen yine yanlış anlarsın beni, iniyorum 10 dakikaya"

Ayrıca ileri görüşlü bir melek..