Gene monoton bi sabaha uyanmıştım,en azından öyle sanıyordum. Uykulu gözlerle banyoya doğru yürüdüm, gözüm yarı kapalı, yarı açıktı. Elimi yüzümü yıkadım, aynaya baktım,el şeklinde parmak izi vardı çığlık attım, evet çığlık attım filmlerden alışık olduğum olay karşımda duruyordu. Tuvaletin köşesine çömeldim öylece bekledim.Ev arkadaşlarım! Koşarak evi dolaştım hiç bir ize rastlamadım. Korkudan elimde bıçakla dolaşıyordum. Cama koştum,her gün trafik olan yerde tek bir araba bile yoktu. Aklıma ilk komşulara bakmak geldi.Alt kattaki yaşlı teyzenin kapısı açıktı. Tereddütlü bi şekilde girdim içeri, koridorun belli yerlerinde kan izleri vardı, tüylerim gerçekten diken diken olmuştu. Mutfağa girdim,kan gölüne dönmüştü. Yaşlı teyze, şuan kemiriliyodu, korkudan ne yapacağımı şaşırmıştım, geri geriye giderken ayağım takıldı yere düştüm. Zombi,üstüme doğru yavaş yavaş yürüyordu.Çabuk ayağa kalktım, geriye doğru gitmeye devam ettim,ve durdum. Sırtımda duvar vardı. Napıcaktım şimdi? Kendimi toparlayıp zombinin üstüne doğru koştum. Karnına bıçağı saplayıp geri çekildim. Duraksadı,şimdi yere düşmesini bekliyordum.Öyle olmadı. Yürümeye devam etti. Karnından bıçağı aldım, artık kaçıcak yerim yoktu. Tüm gücümle kafasını hedef aldım. Gözlerimi kapattım ölmeyi bekliyordum.Pat diye bir ses geldi. Yere düşmüştü. Ellerim kan içindeydi. Durup olanları düşünmek için zamanım yoktu. Soğukkanlılıkla bıçağı kafasından çıkardım havluyla sildim.Şimdi napıcaktım ?Sevgilim! Şuan yardımıma ihtiyacı olabilir.Ama önce kendimi daha iyi savunabileceğim bir alet lazım. Aklıma emekli komutan geldi. Kesin bir silahı vardır. Dikkatli bir şekilde zemin kata indim. Onun kapısıda açıktı.Bir zombiyle daha karşılaşmamayı diledim.Eve girdiğimde yandaki odadan ses geliyodu. Kapı deliğinden içeri baktım. Olamaz! Bir zombi daha vardı. Nasıl öldüreceğimi bildiğim için direk odaya girdim. Zombi arkasını dönemeden kafasına sapladım. Zavallı komutanın içini çıkarmış lanet mahlukat. Odasının her yerini aradım. Yatağının altında tabanca vardı. Neyse ki izlediğim filmlerden nasıl kullanılıcağını biliyodum.Şarjörü çıkardım 12 mermi vardı. Emniyet düğmesini açtım, spor çantama erzak koyup yola çıktım. Yola çıkma riskini göze alamazdım. Bahçelerden geçerek gitmeye karar verdim.Bir kaç sokak gittim, ilerden bir kadının yardım çığlıkları duyuluyordu.Çöp kutusunun arkasından onları izliyordum. Kadın kucağında bebeğiyle bi grup zombiden kaçıyordu.Ama en az onlar kadar yavaştı. Koşsana aptal kadın diye içimden geçirirken ayağının yaralı olduğunu gördüm. Koşarak zombilerin yanından geçtim. Geçerken iki zombinin kafasını yarmıştım. Dikkati kendi üstüme çektim kadın ters yoldan gitti.Son gücümle koşuyordum. Nefesim tükenmek üzereydi.Ara sokağa girdim ama ne göreyim, çıkmaz sokaktaydım. Zombiler grup halinde karşımda duruyodu. Artık parçalanmış halimi düşünmeye başlamıştım.

Edit:3-4 panpam dinlese yeter