Artık nasıl oldu, iyilik büyüsü falan mı yaptılar bilmiyorum ama yanımda bir anda aşık olduğum kızla sohbet ediyorum.. Fatih'le Beyza genellikle sohbet tıkanır gibi olduğunda katılıyorlar. Bu kızın her gülümsemesinde kalbim yerinden çıkacak gibi oluyor..

Eros.. aferin amın evladı.. tam yerinde atış.. adamsın..

Beyza ve Fatih, kardeşlerim benim.. bir insanın böyle dostları olduktan sonra emin olun her şey daha kolay geliyor.

"tek başına ders mi çalışıyorsun kafede :p" dedim hafif gırgıra vurarak. O da üzüntülü bir gülümsemeyle,

"evet, yurtta çalıştırmıyor kızlar ya" dedi.

"niye ki?" diye sordum. O da gülerek,

"çok ders çalıştığımı söylüyorlar, kitabı görünce hemen saldırıyorlar" dedi.

"bayağı çalışkansın yani (:"

"fazla sayılmaz, Adalet zor olduğundan çalışmam gerekiyor"

"bir Edebiyat olmasa da zordur tabi.." dedim, güldüm.

Beyza,

"aynen, edebiyat çok zor yaa" dedi. Hazal da,

"tabi Adalet ne ki dimi, o kadar cilt ezber falan hiç bir şey yaa" dedi gülerek.

Biraz daha derine Teleri.. biraz daha..