Sokup çıkardıkça yüzü kırış kırış oluyordu. Bu şekilde ne kadar gibti hatırlamıyorum. Sonunda karımı öyle hızla çevirdi ve öyle bir patladı ki. Dölelerini kendi bile zapt edemiyordu. Yüzüne boşlamaya çalışıyordu ama döller karımın türbanına, bodysine geliyordu. o kadar çoktu ki birkaç damlasını çarşafa hatta yastıklara kadar fışkırttı. Tam bir mağara adamı gibi çenedini ayırmış yüzü kırış kırış böğüre böğüre boşaldı. O boşalırken karım yılışık kediler gibi koklaya koklaya, kıvrana kıvrana üzerine dökülen dölleri yakalamaya çalışıyordu. O sırada elimi bile vurmadığım gibim patlamaya başladı. Kımıldayamıyordum korkudan döllerim baksırıma aktı. Utanarak akıtıyordum. Adam boşaldıktan sonra kendini yatağa attı. Fırsatı kullanıp hemen çıktım. Kendimi sessizce dışarı attım apartmandan çıkıp karşı sokağa geçtim önüm ıslak, kafam allak bullaktı. 15 dk sonra Mustafa’nın iş yerine indiğini gördüm. Eve yöneldim ama hiçbir kızgınlığım yoktu. Kendimi anlayamamıştım. Nasıl bu kadar sakin durabiliyordum ? Kapıyı yine anahtarla açtım.” karıcım ben geldim” dedim.” Banyodayım canım” dedi. “Temizlik çok yordu duş alıyorum