Öğle arasına kadar Beyza'yı rahatlatmaya çalışarak geçti, hem Fatih'i, hem de beni düşünüyordu.. neyse,

indik kantine öğle arası, diğerleri de geldi, oturduk,

Yusuf,

"çıkışta hızlıca yurda gidelim, oradan da evlerine geçeriz Fatih'i alıp" dedi.

Adam harbi mafya aw..

"kaç kişi topladın lan?" dedim.

"sen rahat ol kanka, orası bende" dedi sinirli bir gülüşle.

Kalan dersler bitince Beyza'ya içini rahat tutmasını söyleyip çıktım hemen fakülteden, üniversitenin çıkış kapısında beklemeye başladım Yusuf'ları..

Geliyorlar işte hızlıca.. vay aq.. nereden baksan 10 kişi falan varlar.. bizim sınıfta o kadar erkek var lan zaten..
Saygı duydum inşaat müh. okuyanlara.. büyüksünüz abi..

Geldiler yanıma, teker teker selam verdim, oradan hızlıca bizim yurda yurda geçtik. Varmadan Fatih'i aradım,

"geldik sayılır kardeşim in aşağı" dedim..

Hadi bakalım.. ekşın..