"final"
"cenk, sevgilim seni ilk gördüğüm anda garip şeyler hissetmiştim, daha önce hiç böyle duygulara kapılmamıştım, bana ilk defa biri böyle hissettirdi cenk. o gördüğüm kabuslardan, bu lanetli hayattan beni sadece sen çıkarabiliyordun, bana bakışların, ilk sarılmamız, ilk öpüşmemiz.. huzur doluyordum senle, bunları düşündüğümde bile huzur doluyordum cenk. seni her şeyden çok sevdim ben bu kısa zaman diliminde, senin de beni çok sevdiğini biliyorum sevgilim, beni canından çok sevdiğini biliyorum benim için her şeyi yapacağını da biliyorum ama bunu istemiyorum cenk, eninde sonunda dayanamayıp bu laneti kendi üstüne almaya çalışacaksın biliyorum sevgilim, bana kızma ben bunları senin yaşamanı istemiyorum. senin mükemmel bi hayatın olacak, sana bu kötülüğü yapamam, artık dayanamıyordum zaten, düşünüyordum kendimi öldürmeyi, kurtulmayı.. tam düşünüyordum ki sen geldin cenk, her şeyi mükemmelleştirdin ama sen bana bu kadar iyi gelirken, ben sana bi laneti bırakmak istemiyorum. bana kızma olur mu? beni anlamanı istiyorum. umarım senin için her şeyin en iyisi olur, bunu hak ediyorsun. kendine iyi bak sevgilim, seni benim kadar sevebilecek birini bul, ona aşık ol, ben seni izleyip mutlu olacağım."
kağıt gözyaşlarımdan sırılsıklam oldu, hayatım gözlerimin önünden geçti film şeridi gibi, bu ölürken olur derler ya hani, yaşarken de olabiliyormuş beyler, kurtaramadılar onu. kaç sene oldu hala kendimi suçlu hissediyorum, hala pgibolojik tedavi görüyoru, ben onun yalnız kalmasına izin vermesem o kız hala yaşıyor olacaktı. en son 2 ay önce gidebildim mezarına, gelecek ay tekrar gideceğim. ondan sonra hayatıma hiç bi kızı almadım, alamadım beyler. bir yerlerden beni izlediğini biliyorum yeşim, beni senin kadar kimse sevemez be, kimse bu kadar güzel sevemez bunu benden daha iyi biliyorsun sevgilim.