KUSURA BAKMAYIN BEYLER DEVAM EDiYORUM..
Ulan seçmelere bir girdik. Normal bir Ekim günü. Hava soğuk değil. Saat 5'te seçmeler başlayacaktı. Ben sanıyorum bir saat yapar bırakırlar bizi. Hava yavaş yavaş soğumaya başlamıştı. Ulan bizi aldılar. Karşılıklı eş yaptılar. Ben Ahmet ile oldum filan. ilk bir saat karşılıklı küçük hareketler yaptık. Hocanın gösterdiği.

Sonra hoca bir haraket gösterdi. Hareket şu: Karşılıklı duruyorsun düdük çaldığında koşup karşındaki çocuğu iterek veya yanından geçmeye çalışıyorsun. Ulan sıra bende benim de boynumda kolye var. O gümüş hafif kalın olanlardan. Babam almıştı o yüzden takıyordum. Neyse koşmaya bir başladım. Ahmet'ten fizik olarakta boy olarak üstündüm. Tam yanında geçicem bu yannan kafalı kolyeden tutmasın mı. Bildiğiniz yere savurdu bin beni.

Hoca da karşıma geçmiş bak kolye takarsan böyle olur diyor. Ulan yannan benim canım yanıyor senin dediğin şeye bak. Bu Ahmet beni yaklaşık iki üç kere daha düşürdü.

Bugünü biraz detaylı anlatıyorum güzel şeyler var.

Neyse biz antremanı yaparken yan tarafta biri gözüme ilişti. Hoca bize hareketleri gösteriyor filan orada biri de hareketleri yapmaya çalışıyor. Baktım bir zenci. Vay aq dedim. Ama baktım pekte iyi yapamıyor hareketleri. Bizim Ahmet'e kanka bu adam yapamıyor la dedim. Ulan beş dakika sonra bize başka hareketler göstermek için bir yere aldılar bir baktım bu da geldi. Adam hoca çıktı amk. Hocaya hiçbir şey bilmiyor demişim.

Neyse ulan bildiğiniz dayak yiyorum. Gelen vuruyor giden vuruyor. Gözüm moraracak neredeyse. En sonunda hoca topa vuracak sende yakalayacaksın. Havadan geliyor top filan. iki buçuk saattir antreman yapıyoruz. Hava da soğumuş. Artık elim buz tutmuş resmen. Hoca topu fırlattı koştum koştum topu yakaladım. Ancak elim kırıldı sandım. Eliniz soğuk olur ve bir şey değer ve ne kadar acır bir düşünün. Bir de öyle bir top geldiğini düşünün. Bildiğiniz hayatım gibilmişti o an. Neyse üç saati bir şekilde tamamladık. Yorgunluktan ölüyoruz. Ahmet ile yurda yürümeye başladık.