Gözlerimi açtığımda Cinintaye yokuşunda olduğumda farketdim. Mühürlenmiş bir şekilde onların bu aleminde esir düştüğümü düşünüyordum. işin en korkunç tarafı ise ! HURFEYNE yi hissedemiyordum. içim deki korkuyu söndürmem gerektiğini biliyordum ama buna engel olamıyordum çok korkuyordum. Dua okurken nefesim kesiliyor içimden dua okumaya başladığımda duayı tamamlayamadan fısıltılarla onların söylediklerini söylüyordum. Hepsinin enerjisini hissediyordum öleceğimi söyleyerek ruhumu ısırdıklarını hissederken. Allah'a sığınmam gerketiğini biliyordum. Kafamı toparlamaya çalışıyordum. Yanımda bir şeyin hareket ettiğini hissettim yüreğim yerinden çıkacak gibi oldu kalp atışlarım normal bir insanın kalp atışları gibi değildi. Döndüğümde benim gibi bağlanmış birinin olduğunu gördüm bu Ali ağabeyin oğluydu. Ağızlarımız tılsımlı kağıtlara yazılmış kağıtlarla mühürlenmişti sadece çıkardığı seslerden onun da ne kadar korktuğunu anlayabilmekteydim. Hurfeyneyi uzun süre sonra hissetmemek artık son nokta dediğim andı. Duraksadım etrafa baktım her zamanki gibi pislik ve şeytan için yapılmış tılsımlarla doluydu. Buradan çıkmanın yolunu bilmiyordum. Dedemin bana bıraktığı mühürleri okumamda etki etmiyordu. Ne olacağını kestiremiyordum. Tek çare kabullenmek gibiydi. Yılmadan dua etmeye başladım içimden. Sadece acıları hissedebiliyordum. Kemirilen ruhumun çığlıkları. Bir ışık belirtisi gibiydi Hurfeyney di o görüyordum onu yaklaştığında büyük bir kafir cinin benile alay etmesiydi sadece. Ve kelimeler azından döküldü.

Sevgili dostunu ÖLDÜRDÜM!