Ne olduğunu anlamak için hemen dışarı çıktım ve etrafa baktım. Soğuk rüzgar yanaklarımı yaladı ve birden içimin ürperdiğini hissettim. Az önce gelen ses kendini yineledi ve etrafıma baktım ama bir tek canlı bile yoktu. O an ayağımdaki ince sızıyı hissettim. Küçük bir böcek ayağımı ıssırmıştı ve bu az önceki fikrimi yalanlıyordu. Anlamıştım ki burada nefes alıp veren tek canlı ben değilim ve tam bu noktada yaşam var. Biraz ilerledim ve gür ağaçların arasından zorlukla geçtim. Gözlerim toz bulutlarının etkisiyle acımış ve burnuma gelen polenler beni rahatsız etmişti. Gözlerimi açtığımda biraz ileride duran eski, yıpranmış ve yırtık kamp çadırını gördüm. Uzun zamandır kullanılmamış gibiydi ve yırtıklar bir hayvan tarafından yapılmışa benziyordu.
Edit: Neden bunu yazdım bilmiyorum amk