Derin bir nefeste ben çektim, başladım lafları yüzüne yüzüne vurmaya,

"gururun kırıldı.. anlıyorum.. neden peki? seni gibmediğim için mi gururun kırıldı Cansu? huur musun da gururun kırılacak? kaldır kafanı.. sen sadece bana kaşarlık yapmadın, her şeyden habersiz Selim'e de kazık attın, bana yaptığın huurluk bile değil, huur çocukluğu.. bana bak kızım.. ağlamaya çalışma.. sana diyorum.. kaldır kafanı.. ne karaktersizsin lan sen? ruhunu gibtiğimin aptalı.. dinle.. bak yüzüme.. yemin ediyorum bir daha seni bir şeyler planlarken yakalarsam kız falan dinlemem döverim.. kimse de elimden alamaz seni.." dedim, sesim de hafif artmıştı sinirden.

Kalktım masadan, kulağına yaklaştım,

"sırf bana kazık atmak için, bir erkekle öpüştün.. anladım Cansu.. mesleğin hayırlı olsun.." dedim.

Gözünden bir iki damla gözyaşı aktı, timsah gözyaşları..
Son laflarım epey acıtmıştı belli ki..

Bizimkiler mühendisliğin kantinindeydiler, Cansu'yla konuşacağım için. Ayrıldım yanından,

Yürürken içimden bir "oh be" çektim. içimi boşalttım kaltağa, sinir falan kalmadı, hele ağlamasını görmek..