Oturdum Fatih'in yanına, elimi omzuna koydum, eskiyi hatırlattım ona,

"kanka hatırlıyor musun.. yaz tatiline girmeden sen destek olmuştun hep bana, sen moral vermiştin hep.. ben de demiştim.. "ben senin desteğin kadar destek verir miydim bilmem" diye. Sen de, "verirdin kardeşim, verirdin" dediydin emin bir şekilde.. o hesap yani.. benim için önemli olan, senin, Beyza'nın mutlu olması.. siz mutlu olursanız, ben mutlu olurum.."

Etkilenmiş gibiydi konuşmamdan, o da elini omzuma attı,

"sen bizi düşünüyorsun ama sen kardeşim? sen mutlu olmayacak mısın, mutlu olması gereken kişi sensin" dedi kardeşçe.

Gülümsedim sadece.. bir şey diyemezdim..

Denir ya.. dost kara günde belli olur diye.. Fatih, kapkara günlerde dostluğunu gösterdi bana, sıra her konuda ona destek olacak olan Teleri de..

Çıktım dışarı, Beyza'yı aradım..

"hayırlı olsun kız" dedim hafif gülerek.

"daha olmadı bir şey bee" dedi gülerek.

"yalan için de kusura bakma, hayallerini yıktım :p" dedim gırgıra vurarak.

"yıkmadın, temelini attın Teleri.." dedi ciddi bir ses tonuyla..

Öyle olmuştu sanırım..