kuzenimi niye gibeyim, ulan gaymiyim ben gavat.

neyse devam edelim. ben bunun üzüntüsüyle delirdim yakın çevremdeki kız-erkek arkadaşlarım telefon yağmuruna tuttular beni ilk defa bu kadar ilgi gördüm. çok sevmiştim lan çok ama 1 kere bile dokunamamıştım o güzel yüzüne, saçlarını koklayamamıştım. sonra liseye başladım felan tabi millet beni unuttu sanıyor ben liseye geçişimle dahada yıkıldım yeni ortam moraller bozuk neyse ortama giriş yaptık lise ortamı iyi geldi biraz yani büyüdüm gibi şeyler yapıyordum kendime, unut olum diyordum gerek yok diyordum. ardından okul başladıktan 3 hafta sonra o 8. sınıfa gidiyordu okulunun önünden geçiyorum bunun en yakın arkadaşı yaren, (bunun adını veriyorum sıkıntı olmaz zaten) o seslendi sezer diye o ara yanımdan gamze geçiyordu bakıştık onunla içim parçalandı. sonra yarenin yanına gittim inik kağıt parçası verdi (bununda fotosu gelecek hikaye sonu) küçük kağıt parçasında (özetle) ;

bak sezar seni hala seviyorum, abim gidince tekrar deneyebiliriz olabilir ama şuan olmaz lütfen 1 hafta daha bekle dedi. sonra hiç yanıma gelmiyorsun felan filan yazmış orda çıldırdım kağıdı cebe attım başladım koşmaya geldim kızın yanına konuşabilirmiyiz dedim, şimdi olmaz dedi daha ne zaman oalcak dedim, (ve beyler ben yine dokunamadım o güzelliğe) başka zaman ama şuan olmaz dedi kızı soğutmak istemedim. 1 hafta geçtiği gibi mesaj attı bana sezar selam diye, gamze cidden senmisin dedim, evet neden şaşırdın dedi, bilmem sence dedim, yani neyse tamam dedi. ee napıyorsun dedi iyiyim dedim başladık konuşmaya, eskileri hatırlamaya