Hadi oradan.. 1.5 ay ruh gibi gezineyim, ağzıma sıçılsın, her sınıfa girişimde yarı üzgün şekilde bak, sonra da "sesini duymayı özledim". Her ne kadar büyük hatam olsa da suçsuzdum.. sinirlendim gözüme geldikçe o olaylar..

"yani?" dedim, soğukluğumu koruyarak.

"öyle işte, özledim yani seni, arkadaşlığımızı"

"sen? beni özledin?"

"evet, özleyemez miyim?"

iyice sinirlerim attı,

"niye özledin Beyza? şerefsiz biri olduğum için mi? ya da beni dinlemeyip haftalarca gibtiri bastığın için mi? Cansu'nun oyun yapmış olabileceğini düşünmediğin için mi?"

sesim yükseldi bayağı..

"nasıl yani? anlamadım Teleri, ne oyunu?"

"gibtir git diyorum Beyza, gibtir git.." diyip kapattım telefonu yüzüne,

Konuşmayacaksan duruşunu da bozmayacaksın, Fatih yanımda oldu aylarca sadece..

Vücudumda sinir dolaşıyordu.. onu dizginleyebilecek tek şey vardı, içeride uyuyan kıza sarılmak..