Bu size mektubumdur;

Sadece ekmek paramı kazanmak istemiştim. Evde 5 çocuk var hepsi aç bekliyor. Annem babam öldü kardeşlerime ben bakıyordum. Doğru düzgün bir işte çalışmak istedim ancak yapamadım. Aldığım para yetmedi. Kötü yollara düştüm.

Oldum olası çok çekingen bir insan olmuştum ışıklarda beklerken yanınıza gelmeye çekinirdim ancak korna bastığınız zaman ekmek parası için gelirdim yanınıza. Beni arabanıza atardınız 200 metre gider burası iyi derdiniz ama ben çekinirdim. Hala yapabilme ihtimalimize karşı biraz daha beklerdiniz ama yine yapmazdık çünkü utangacım. Bu sefer heyecanınız daha çok artıp güzel bir yer bulmak için çabalardınız ve uzun uğraşlar sonucu bir yer bulmuşsunuzdur. Üstünüze çıkar zıplardım. Siz zevk alıyorsunuz ancak ben her zıplayışımda eve giderken aldığım ekmeği yiyen kardeşlerimin mutluluğunu düşünürdüm. işiniz bittiğinde beni geriye bırakmazdınız bende otobüse binmeye giderdim ancak biliyorum ki bir gün arkamda sniper ile kafama 2 kere zoom yapan ve öldürdükten sonra yetimin hakkını alan bir kişi mutlaka olacak.
-Mathilda