O zamanlar ilkokul 8. Sınıfa gidiyorum bizim bitane şerefsiz dinci vardi. Namazla kitapla milleti uyutup her türlü şerefsizliği yapan tip. Neyse ilk dönemin sonu yaklaşıyordu , birgün derste ikinci dönem okuldan ayrılacağını söyledi. Zaten hiç sevmezdim gavati sevindim fakat aklıma bi piclik geldi. Sömestir tatiline 2 hafta kala ne de olsa 2 hafta sonra gidicek beni disipline falan vermez diyip aklımdaki binligi uygulamaya geçirdim. Bu arada belirteyim deist bi arkadaşınızım. Neyse bunla konuşup dinin varlığını kanıtlayacak bir sunu hazırlayıp arkadaşlara sunmak istediğimi söyledim. Bu da kabul etti ve planım devreye girdi. Eve gittim aklıma gelen salak saçma mucizevi şeyler uydurdum 10 sayfalık bi slayt hazırladım. Ve kaynak kısmına çok güzel şeyler yazdım olayın içinde anlatıcam. Neyse beyler o gün geldi tabi ozamanlar akıllı tahta zımbırtısı yok neydi o prejeksiyon makinasi mi ne ondan vardı. Açtım slaytımı bi güzel okudum. Öyle güzel şeyler yazmışım ki herkes bi şaşırdı , namaza başlıcam diyenler falan. Artık bombayı patlama vaktim geldi. Okudum okudum ve kaynakça bölümüne geçip bin gülüşü attım sınıfı izlemeye koyuldum. Kaynakça kısmında KAYNAK = GÖTÜM kısmını görünce ister istemez herkes kahkaha atmaya başladı. O şerefsizin yüzünü görmeniz lazımdı. Hiçbirşey demeden eşyalarını topladı ve çıktı gitti. Bizde dışarı çıkıp futbol oynadık.
Adet yerini bulsun bu da böyle bir anımdır.

edit: ders içine 40 girdi ama bence değdi.