boş dersdeki muhabbetlerimiz şöyle devam etti.
benim memleketi anlattım ben adem ve fevzi'ye
onlar da benim gibi gariban çocuklardı çabuk kaynaştık
onlar aşklarını anlattılar.
olum ben hiç böyle olmamıştım dedim.
sanki kalbimde asfalt delme makinası var
nasıl yapıcaz?
ilk önce şişko bini ordan kaldırmalıydık.
bu arada şişkonun adı hikmetti.
ve hikmet, binin tekiydi.

bu arada telefonum bile yoktu benim.
ailem kıt kanaat geçinen cinstendi.
kalkıp da telefon isteyemezdim.
ama okulda herkes elinde telefonla geziyordu,
akşam ne güzel mesajlaştık
yok şu tavladım mesajla geçen gece şunu aradım
muhabbetler dönüyordu.
telefon işini de halletmeliydim falan derken o gün de bitti
ben ertesi sabah hikmete gidip ordan kalkmasını söyleyecektim
yoksa kavga edecektim
ben, bu ezik halimle, benim aklım bile almıyordu amk

not:burdayız demeyin belli edin amk (: