Son sözlerimi söylediğimde kız gözyaşları içinde yere bakıyordu. Tek başıma gidecektim ama bitirsem bile kızı da aldım yanıma. Yalnız bırakamadım. Gittim tekrar yanına kolundan tuttum. Bu sefer istemedi. Hatta sert çıktı. Ne kadar sert çıksa da birsey yapamazdı. Yine kucakladım bindirdim arabaya evine zütürecektim artık. Bu sefer yavaş gidicem merak etme dedim ses etmedi. Aklıma doğum günü geldi.
B: Doğum günün kutlu olsun. istenmeyen şeyler oldu ama napalım sen yaptın ben değil. O partide mahvoldu ama bi bira açabilirsin.
M: istemem senin zıkkımını. Bak yoluna
B: Doğru ya tekila seversin sen. Bi keresinde arka arkaya 15 shot atmiştin
M: Konuşma fazla. Müzik aç
B: Peki
Gittim ümit besen nikah masası açtım. Kapat şunu dedi. Hayır kalacak dedim. Israr etti o kapatti ben açtım birkaç kez.
Sonunda pes etti. Yavaş kullnarak 2 bira devirmiştim. Evinin önüne geldik. Tam iniyorken "Bir daha görmeyeceksin insan bi hoşçakal falan der. Böyle değildin sen ya hahahaha?"
Tek kelimeyle hoşçakal dedi çarptı kapıyı gitti. Bekledim odasının ışığı yandı. Bende açtım son ses ümit beseni çıktım geniş bi yola. Telefonum çaldı. Arayan kardeşim diyebileceğim kişiydi...

SON PART GELIYOR