istemeden bağırmıştım özür diledim. Sessizdi köprüye kadar bu böyle devam etti. Köprü girişinde polisler vardı Deniz bana bağıra bağıra dön diyordu. Dönemezdim..
Polis arabanın plakasına doğru bakıp telsizle konuşma yaptı. Sonra arabaya 3 polis koşarak geldi kapıları açıp bizi yaka paça karakola zütürdüler..

Annem gelmişti, polislerede o haber vermişti araba her kapıya geldiğinde plakaya bakıyormuş kadın. Anlamış kötü bişeyler olucağını. Denizide benide sırayla sorgu odasına aldılar. Selimle Emrenin robot resimlerini çizdirip hatırladığımca evi anlattım ve adres vermeye çalıştım.1 haftaya polislerden evin tamamen boş olduğu haberi geldi.Ne bir eşya ne bir iz.Nede tanık.
Bunu Deniz'e anlatmadım tabi, istemiyordum korkmasını. Geçen zamanda Deniz'le tekrar yakınlaştık.Ve şimdi bu konuları hatırlamak dahi istemiyoruz.Ben hala Deniz'le tanışma faslımı bilmiyorum, bilmekte istemiyorum. Böyle daha iyidir belki de...

SON.