Gözümü açtığımda sandalyedeydim. Hala kafam tam yerine gelmemişti, arada bir gözüm kararıp kararıp duruyordu. Elimi kolumu hiçbir yerimi hareket ettiremiyordum. Ağzıma nefes almamı zorlaştıran bezimsi birşey tıkıştırmışlardı. Tamamen kendime geldiğimde kendimi boş bir odada buldum, karşımda iki sandalye daha vardı.Bu sandalyelerin kimlere ait olduğunu tahmin etmem zor olmamıştı. Ağlıyordum,bir anda odanın kapısı açılmıştı karşımda saçı başı birbirine girmiş bacakları tir tir titreyen genç bir kız duruyordu. Kapının eşiğinde durduğu için seçemiyordum tam olarak. Yaklaştıkca bunun Deniz olduğunu anlamıştım. Perişan haldeydi kız, yüzünden çektiği acılar anlaşılıyordu heryeri yara çizik içindeydi. Ağzımdaki bezi çıkarıp bana yaş dolu gözleriyle baktı
D Tahmin edebileceğiniz üzere Deniz amk.

D:Senide kandırmışlar..
B:Kandırmak mı ? Hatırlayamadığım bir kızı bulmak için düştüğüm hallere bak !
D:Bağırma duyucaklar.
B:Hadi çöz beni çıkalım burdan ne olursun.
D:Yapamam fevzi, öldürür beni. Nasıl kötü, vicdansız biri olduğunu bilmiyosun.
B:Bana güven sadece lütfen bak.
D:Olmaz fevzi henüz değil.

Ağzıma tekrar bezi sıkıştırıp odadan çıktı.

15 dakka sonra odaya Selim girdi..