Odaya tam anlamıyla yerleştikten sonra, oturdum bana verilen yatağa, Fatih,

"Teleri, noldu? önemsiz gibi gözükmüyor, bir sorun falan varsa hallederiz" dedi, omzumu sıvazlayarak.

"eyvallah, boşver Fatih çok karışık olaylar, anlatırım bir ara", dedim.

Aslında Fatih'in bu kadar yakın davranması iyi olmuştu benim için, belki de büyük dostluk çıkabilirdi aramızda, ya da "Teleri usulü büyük düşmanlık"..

Yaz tatiline 1.5 ay kalmıştı..
Tam 1.5 ay ölü gibi yaşadım, yüzüme bile bakmıyorlardı, bir zamanlar hep beraber gülerek yerken öğle araları yemeği, 1.5 ay boyunca tek bir masada, tek başıma yedim. Bazen sınıftan bir iki kız geliyordu arada sırada, onlar eşlik ediyorlardı.

Aralarda da Fatih'te geliyordu, onunla da iyice aramız güzel olmuştu.

Sınıfa her girdiğimde Beyza'nın "yanlış yaptın" gibi üzgün,
Cansu'nun "hakettin her şeyi" bakışları içimi yakıyordu.
Her.. her Allah'ın günü..

Cansu.. huur evladısın..

ama senin de sıran gelecek kızım..