Yüzüme baktı müdür,

"gel otur şöyle" dedi, soğukkanlı bir şekilde.

Oturdum, yüzümü inceler gibiydi. Doğruldu koltuğunda,

"yüzün kötü görünüyor geçmiş olsun"

"sağolun" dedim sessizce.

Ellerini birbirine bağladı,

"dün arkadaşların geldi.. seni aynı odada istemediklerini söylediler, biz de seni Fatih'in odasına yerleştirdik, artık Fatih'in yanında kalacaksın, eşyalarını topla"

istenmiyorum, sevilmiyorum, güvenilmiyorum.. başka daha neler göreceğim acaba..

Ne diyebilirdim ki..? "hayır, istemiyorum" mu diyecektim? benden nefret eden eski arkadaşlarım karşı çıkarlardı zaten..

kafamı salladım üzgün bir şekilde çıktım odadan, "eski dostlarımın" odasına gittim. Girdim içeriye, kimse yoktu.

Gözümde canlandı her şey bir anda, ilk bu odaya girişim.. Selim'i terörist sanışım.. Burak'ın homo olduğunu öğrendiğim ilk o an..

Her şeyimi toplayıp çıktım. Geçtim Fatih'in odasına. Samimi bir şekilde karşıladı, kalktı ayağa odaya girince, yerleştirmeme yardım etti, kıyafetleri, eşyalarımı.

Fatih mimarlık okuyor, Kırşehir'li, laflamışlığımız vardı önceden, iyi bir çocuk.. "iyi"..

onun oda arkadaşı bu senenin başında eve çıkmıştı..