Cumartesi günü..

Akşam 8 gibi buluşup Safranbolu'ya geçeceğiz, 8 kişi aq.

Beni, Beyza'dan başka biri ilgilendirmediğinden onu yurttan almaya ben gittim. Mesaj attım yurdunun önüne gelince,

"hadi kız in aşağı, bekliyorlar bizi"

"iniyorumm hemenn"

Hemem tabi ya.. 15 dakika beklettikten sonra indi aşağı anca.. geldi yanıma sarıldık, öyle süslenip püslenmemiş, pek tarzı da değildir, gösterişiz, kendi gibi olmayı sever Beyza. Hani derler ya "eğlenilecek değil, evlenilecek kız" diye, işte Beyza'da öyleydi.. tabi benim için değil..

"helal olsun, kimin kankası" dedim, içimden.. gerçi ben de efsane kombinimden şaşmadım. Sadece t-shirt rengi farklı.. Bayağı tatlı duruyor Beyza hanım..

"bak bak sen" dedim gülerek. O da,

"noldu be" dedi aynı şekilde.

"ne bu tatlılık bakıyım?" dedim gülümseyerek.

"senin için beyim" dedi o da aynı şekilde.

Demiştim ya bayağı yakınlaştık diye, bu kadar işte.. gerçi hoşuma da gitmiyor değil, kızlarla yakın olmayı seviyordum, sınırı aşmamak şartıyla.

"az mesafeyi korumam lazım" desem de bu tatlılığa karşı tutamıyorum kendimi, ama gibe gibe arayı soğutmam lazım hafif..