Devam ediyorum...
Uyku sersemliğiyle kaşımaya çalışınca sağ kanadının yarısını koparmışım. acı bir inlemeyle kendime geldim. hurşid kolumun üstünde, son kalan gücüyle ayakta durmaya çalışıyordu ama başaramıyordu.

tam düşecekken vızz sesleri arasında 'abi sen yanlış anladın' nidalarıyla kendinden geçti. tuttum bunu. hurşid bayılmışa benziyordu. aklımdan suni teneffüs planları geçiyordu ama, bu pek iyi bir fikir gibi gelmedi. hurşid'i güvenli bir yere koyup, onun iyileşmesi için gerekli olan malzemeleri toparlamak için evin altını üstüne getirdim.