Harbi harbi son günlerde haftalarda hatta aylarda çok yalnız hissetmeye ve ciddi ciddi yalnız olduğumu anlamaya başladım. Asosyalleşme aşamasında olan arkadaşlara tavsiyem biran önce sosyalleşmeye bakmaları cidden çok kötü bir şey, bir süre sonra kimseye tahammülünüz kalmıyor ve iyice yalnızlaşıyorsunuz. Neyse konuya devam edeyim, insanların çıkarcı, yalancı, iftiracı olduklarını gördükçe daha da kabuğuma çekiliyorum. Etrafımda dertlerimi anlatacağım, iki oturup sohbet edip şakalaşacağım arkadaşım kalmadı, insanlar sürekli kendinden dem vuruyor.Sen başından geçen bir hadiseyi anlatsan kendinden dem vuruyor, seni dinlemiyor bile. Hal böyle olunca sen zaten kimseye birşeyini anlatmıyorsun böylece onların gözünde potansiyel ezik asosyalin teki oluyorsun. Karı kız desen afra tafra çekecek mecalin kalmamış, cebinde onu hergün starbuckslara oraya buraya cart curt verecek paran yok o mevzulardan da iyice el ayak çekiyorsun, bir bakmışsın zaman akıp gidiyor etrafındaki menfaatçi insanlar birbirlerini çok önemsiyormuş taklidi yaparak mutlu mesut yaşıyorlar. Sen sırf dürüst olduğun için yalnızlığın içinde debelenip duruyorsun. Okuyan panpalarıma teşekkür ederim.