Ondan sonraki günler yine aynı rutinine dönmüştü benim için. evden okula gidip geliyodum sürekli. arada yine toplaşıp ders çalışıyoduk falan ama o kütüphanenin önünden bile geçmedik bi daha. Gökçe ablanın da tedavisi yeniden başlamıştı ve Derin'in tek derdi oydu o sıralar. belki dersler falan yüzünden sıkıcılaşmıştı hayatım ama en azından herkesin iyi olmasına şükrediyodum. arada sırada yapılan halı sahalar ve okul çıkışı sahile gidip klagibleşen çekirdek çitleme etkinliğini saymazsak kendimi derse adadım o dönem.o 3 zayıfı da bi şekilde halledip dümdüz bi şekilde geçtim o seneyi ama dümdüzü falan umrumda değildi kalmadığım için acayip mutluydum.o yaz yine sanayinin yolları görünüyodu bana ama 1-2 hafta sadece yattım evde hiçbişey yapmadan. sonra yine sıkıntıdan patlamamak için işe gidip yağın pisliğin içine attım kendimi.