Beyler ünide 3. sınıf öğrencisiyim. Bu zamana kadar ölmeden gelebildik çok şükür. Küçüklüğümden beri çok hasar aldı pgibolojim. Ve her ne olursa olsun kimseye zarar vermedim. Ya kendime zara verdim ya da etrafımdaki eşyalara ve bazı şeylere zarar verdim maddi olarak. Benim babam memurdur beyler. Beni çok sever ama yaptığım en ufak hata da beni hiç mi hiç affetmez.

Çok sinirli bir adamdır. Küçükken ben hep sokaklarda büyüdüm. Çok zamanım sokakta oynamakla gezmekle geçerdi. Küçük dediğim 5-6 yaşlarındayım sokaktan eve içeri zor sokarlardı beni. Her gün sokakta yakalar döver eve alırlar tekrar döverlerdi. Bende işte çocukluk aklı hep söverdim anneme babama.

edit: dinleyen olursa anlatırım beyler.