Masaya otlar , hayvan sakatatları , bazı arapça yazılar koymuştu... Mumları yakıp beni yanına çağırdı.
"Neden , nasıl oldu bilmiyorum ama onları yanımıza çektik... Havis ve Efhas'ı alt edemezler ama hayatımız boyunca da bizi rahat bırakmazlar... Onlardan bu gece kurtulmalıyız" dedi...
Sadece dediklerine kafa sallayıp onaylayabiliyordum.
Bir bıçak ile avcuma küçük bir çizik atıp hayvan sakatatlarına damlattı...
Gözlerimin içine baktı...
Şimdi bildiğin bütün duaları okumaya başla... Hepsini 10 kere tekrar et dedi...
Ben de , o da dualar okuyorduk... Ağzımız 5 dakika boyunca hiç durmadı , duaların ortasında Azad kendi eline de bir kegib attı ve hayvan sakatatlarına damlattı.
(Burada 2-3 şeyden daha bahsediliyor ancak sözlük modları ile yapılan anlaşma gereği gizli tutulacaktır.)
Daha sonra defne yapraklarını bir sarmaşıkmış gibi ip haline getirip mumda hafif yaktı ve hayvan sakatatlarına düğümledi...
"Şimdi söyleyeceğin sözler Allah kelamı değildir , bu söz cinlerin tılsım sözleridir." dedi...
Söylediklerini tekrar etmemi söyledi.
"Cann'a bil heleki min hureyş , kul hela rabbi cinn" ardı arkasına bu sözleri söylüyorduk...
Azad da ben de kendimizde büyük bir güç hissediyorduk... Bu sözleri okudukça vücudumuz titriyor , elimizde tuttuğumuz büyülü sakatatlar sanki bir bıçak gibi elimizi kesiyordu...
Azad ayağa kalktı
"ifritler sesimize kulak verdi , Allah yardımcımız olsun... "