Kapıyı kapattım , bu sefer üst katta Azad'ı duydum... Onun sesiydi ve bu sefer emindim... Yemek saatinde olduğu gibi yankı değildi. Azad'ın merdivenlerini çıkmaya başladım... Odasının kapısı kapalıydı ama odada bir ışık olduğu belliydi , uyumamıştı.
Adım attıkça Azad'ın sesi daha net duyuluyordu... Arapça konuşuyordu...
Acaba telefonla mı konuşuyor , yoksa hoca dediği adam mı geldi diye düşündüm... Kapıyı çalacaktım ama gecenin bu saatinde evin içinde geziyor oluşum onu rahatsız edebilirdi...
Merdivenlerden iniyordum ancak Azad'ın sesi iyice yükselmişti... Bağrışı neredeyse köyden bile duyulabilirdi... Ancak yine de duymamış gibi yapıp uykuma devam etmek istiyordum...
Azad'tan bir tehlike geleceğini hiç düşünmüyordum.
Odama girip uyumaya çalışmaya devam ettim... Azad'ın sesleri eşliğinde zor da olsa uyumuştum... Sabah olduğunda aşağıya indim Azad yoktu.
Üst kata odasına çıktım , kapıyı tıklattım , ses vermedi.
Tekrar çaldım yine ses vermedi.O sırada arkamda "Beni mi aradın" diye beliriverdi... Korkup bağırmıştım.
Azad güldü... "Kahvaltı hazır hadi gel" dedi...
Korkmuştum ama bir şey diyemedim... Dün gece gelen sesleri sormak istiyordum ama cesaretimi toplayamamıştım...
Azad köye doğru ilerledi atıyla... Bana da bir at gelmişti...
"Bu at nerden" diye sordum...
"Köyden aldım... Okul işlerin için işine yarar" dedi...
Teşekkür ettim , ben de atladım ata... Azad köye doğru gidiyordu , ben de artık ödev için yola çıkmaya karar verdim.