Ertesi gün akşam onlara gittiğimde, biraz evin içinde gezindim. Abisinin odasına girip giremeyeceğimi sorduğumda Damla yemek ile uğraşırken "olur" dedi. içeri girip, biraz etrafa baktım. Abisinin yatağının altında, masasının üstündeki askerlik fotoğrafının bulunduğu çerçevenin arka tarafına, kıyafetlerine... Derken bir şey farketttim, Demirbaş gibi duran dolabın arka tarafı oynuyordu. ince kapağı biraz itip, yamulttuktan sonra yana doğru çektim. Bir soba borusunun girişi vardı ama soba uzun süredir kullanılmadığı için sanırım dolap onun üzerine yapılmıştı. Kolumu içeri uzattım. ilk denememde sadece elime gelen birazcık is oldu. Biraz daha ilerlettiğimde ise alt tarafta, hafif bir çukur, içinde de bir poşet olduğunu farkettim. Poşeti çıkarıp içine baktım. içinde bir Edgar Allan Poe kitabı bir tomar da para vardı. Ben bunların şaşkınlığını daha atlatmamış iken Damla bana seslendi. Hemen poşeti dolabın içine atıp, kapağını kapattıktan sonra resimlere bakıyormuş gibi resimlere yaklaştım. Damla kapıyı açtı. Dolabın önünde durdu, "o sesler nereden geldi" diye sordu. Ben şaşırmış görünmeye çalışarak kaşlarımı çattım, "nasıl bir ses canım" dedim. "Allah Allah yanlış duydum herhalde" dedi. "Herhalde" dedim ve damlayı da önüme aldım ve odadan çıktım. Kapıyı da arkamdan kapattım. O poşeti almalıydım ancak nasıl olacağı hakkında bir fikrim yoktu.