O gün uzun süre beraber takıldık. sanki birbirimizi görmediğimiz 2 ayın acısını çıkarıyo gibiydik. hava yavaştan kararmaya başlayınca biz de yavaş yavaş dağılmaya başladık.her gidenle sarılıp vedalaştık en son kala kala 5-6 kişi kalınca ya okula bi uğrayalım falan dediler. istemeye istemeye peşlerine takıldım ve 1 saat kadar da okulda takıldık. sonra gizeme evden telefon gelince kızlar da bizden ayrıldı. okula kadar görüşemem belki diye daha bi sıkı sarıldım Derin'e.burakla beraber furkanı evine bıraktığımızda yine sabahki gibi iki kişi kalmıştıktık. daha yorulmamış olucak ki sahile gidelim mi diye sordu. valla çok yorgunum kanka eve gidicem diyince üstelemedi. aslında yorgun falan değildim tek derdim odama kapanıp telefonu kurcalamaktı. burakla bizim evin kapısına kadar gelince en son onunla da vedalaşıp evime girdim. ablam yine doğum günümü unutmamış benim için kek yapmıştı.o gün o kadar hediye aldım ama içlerinde en çok sevindiğim o oldu. keşke o kekin tadını bilebilseniz beyler bi parça da olsa tadına bakabilseniz cidden başka bişey yemek istemezsiniz o kadar güzel. ablam elimde o kadar hediyeyi görünce şaşırdı tabi. burakla beraber taşıyınca sıkıntı yoktu ama tek başıma tutamadığımdan masaya koydum hepsini. annem de gelip kutladı doğum günümü o da şaşırdı haliyle. bütün hediyeleri tek tek açıp gösterdim ama telefonu göstermek istemedim.1-2 saat de onlarla oturup odama geçtim. şarjı bitene kadar baya bi telefonla uğraştım.o gün gizemler her şeyi ayarladığı için param cebimde kalmıştı ve o parayla yarın gidip sim kartı almak istiyodum.o an farkettim Derin'in numarasını almayı unuttuğumu ve küfrederek yattım yine.