Yorucu bir yaz okulu gününden sonra okula değil kerhaneye geldiklerini düşünen huurumsuların o mükemmel frikiklerinin full hd 1080p gözlerimle 2Tb'lık "çekilecekler.pgj" adlı beyin bölgeme kaydetmek için fotoğraflarını çektim. Eve gelip yazın o muazzam getirisi olan terledim bahanesiyle banyoya attım kendimi. Artık ne kadar gözüm döndüyse kimseye sormadım tuvalete girmek isteyen diye..

istanbula hastane için gelmiş dedemin evde olduğunu unutmuştum. Diyorum ya o an ki göz dönmesiyle dağı taşı gibebilirdim. Dosyaları beynimde açıp sıraya diziyor ve slayt gösterisi için hazır hale getiriyordum. Tabi yüzümde yavşakça bir extasy gülümsemesi ve bu gülümsemenin eseri olan kapalı gözlerimle... Bir elimle dalgamı avuçlarken küvette oturmuş son resimleri son gifleri son videoları slayta ekliyordum.

Kapı kolunun gıcırdıyan sesi trojan virüsü gibi içine etmişti. Resimler yanıt vermiyor diyordu . Yani anlıyacağınız o ân kapıdan giren kişinin kimliğinin bende uyandırdığü merak indiana Jones da bile yoktur emin olun. içeri giren dedemdi. Ben o ân ki şaşkınlığın getirisiyle elimi gibimden bile çekmemiştim. Dedem çabuk kalk giyin konuşucaz dedi. Ben hemen bornozu giyip dışarı çıktım. Dedem bir metreden yakın oturdu ve oğlum 22 yaşına geldin hâla bunları mı yapıyorsun ben senin yaşında köydeki tüm kızları iki kere düzmüştüm al şu 400 ₺ yi git bi karıya ayıptır" dedi. Hemen karıya gitmek için son hazırlıklarımı yapıp kapıdan fırlayıp gittim malum yere gelince ben hazırlanirken dedemin kendi parasini geri çaldiğini anladım. Ama cebime ufak bi kağıt yazıp bırakmıştı. Hiç unutamam kağıtta aynen şöyle yazıyordu.

"Ama ben köyün kızlarını beleşe düzüyordum, kendine güven paraya ihtiyacın yok"

O günden sonra ben dedemin torunuyum amk diyerek alt üst mahallede ne varsa toplayip gibtim.

Özet: Özgüvenli olursanız dedenizi bile gibersiniz